(۱)به فرانسیس

مامان پای راستش را انداخته بود روی پای چپش و مرتب تکان می داد. از گوشه چشمم میدیدم که مدام یک نگاه به من میکند یک نگاه به واکنشی  که منتظر بود نشان دهی و مطمئن شود به هذیان های من ( به قول خودش ) گوش میدهی .یادم هست حرفم را این طور شروع کردم که:

آقای دکتر تهوع دارم . مدام ... همیشه ...  نه که فکر کنی  تو خواب بهتر هستم ... نه ... . مداومه ... قطع نمیشود یک لحظه .

مامان بابت اینکه قضیه را روشن کند سریع رفت سر اصل موضوع : از آدم ها حالش به هم میخورد .

گفتم :نه دقیقا . .

گفتم : ببینید شاید توضیحش این شکلی راحت تر باشد .

صبح تو آئینه نگاه میکنم . انحنای روی گونه ام ، این برامدگی بالای لب ، سیاهی چشم هایم ، تاب موهای روی شقیقه ام ، این استخوان روی شانه ام . فرو رفتگی بالای جناغ سینه . حالم را به هم میزند . من کی این قدر زشت شدم . چرا نفهمیده ام.

بعد هی نگاه میکنم  بعد هی زشت تر میشوم . بعد هی به در و دیوار نگاه میکنم حواسم پرت شود . بعد رنگ دیوار ها زشت می شود . مبل ها . آشپز خانه . برق این کریستال های روی میز . بعد همه را بر میدارم بعد عوضشان میکنم بعد دوباره زشت تر میشوند.

بعد عق میزنم خیلی .زیاد . که عضلات گردنم درد میگیرد . بعد از خانه میزنم بیرون  با هر مصیبتی که باشد .

به جایی نگاه نمیکنم فقط روی زمین جلوی پاهایم تا تکه دوزی های رویش حالم را بد کند . بعد سرم را بلند میکنم .

آقای دکتر همه چیز بدتر می شود .

بابت این ماشین های بی ام و  مشکی ... این برج های آتی ساز ... این پسر های خوشگل مشابه که با مزه راه میروند . و متلکهای خنده دار میگویند.... این پسر های هیز که دست دوست دختر هایشان را میگیرند ... این دختر های 40 تا 90 کیلویی با کفشها و کیف ها و روسری های ست شده رنگی ...

این بوی عطر های بیک ... این بوی ذرت های خوش طعم مکزیکی ... تبلیغ گوشی w750iسونی اریکسون سر پل همت.

از این رئیس شرکت شدن ... دانشجوی ارشد بودن ... مسافرت رفتن ... خندیدن ... کیف کردن ...

حالم به هم میخورد... استفراغ میکنم ...

 آقای دکتر همه چیز انگار بوی کهنگی و لجن ، بوی بی دردی ، بوی شعور ، همزاد و تمدن گرفته ، بوی گند دو خط موازی .

گیرم بهش میگن اعتصاب غذا