امروز اول پائیز است
حرف همیشه ات را می شنوم
تکرار می کنی
خواب
اتاقم پر از قاصدک بود
و لابلای تارهای عنکبوتش
یک پروانه
۳۴ سالگی ام را ۳ ماه و ۱۲ روز پیش تمام کرده ام و جلد آخر کلیدر را ۴ روز پیش . نیمی از حقوق ماهانه ام ٬ سکه تمام بهار آزادی شد و به جمع هم جنسانش پیوست برای روزی که در خاطرم مبادا نام گرفته است. نیمی از باقی مانده اش با همین عنوان به خزانه مسکن . ۱ساعت و ۲۰ دقیقه است که خانه ام .چای عصر را زیر خنکی کولر ۴۰۰۰ آبسال با برشی از نانی که دوشنبه پیش پخته بودم برگزار کردم . فاصله ام تا خیابان گردی امروز تنها یک روسری آبی است که با دقت می پوشم. یک متر از آئینه فاصله دارم و روی شقیقه هایم به وضوح سفید است . داخل آسانسور که می ایستم ۴ مرتبه اجاق گاز ٬ کلید های برق و در یخچال را چک کرده ام . تا به همکف برسم ۲ بار زدگی کنار کفشم را بررسی می کنم و به ذهن می سپارم که تعمیر شود. توی حیاط حرم گرما سرم را سنگین می کند. آسمان را نگاه کردم : باران نمی بارد ٬ ابری نیست ٬ نزدیک غروب حتی . همه اینها یادآوری می کنند بهانه ای برای عاشق شدنم وجود ندارد . تو دلم می خندم .
پ.ن: خم کوچه را که می گذشتم دوباره حساب کردم ٬ ۳ماه و ۷ روز از تولدم می گذرد. و من از پائیز ۳۴ سالگی عبور می کنم.
دستم رو کشیدم روی موهاش
و پیشونی اش رو بوسیدم
چشم ها و گونه اش رو بوسیدم
باز هم.
و دوباره .
نزدیک گوشش خیلی آروم که ناراحت نشه گفتم نمیشه دیگه مال من باشی.
صحبتی نکرد
حرکتی هم.
تمام بدن برهنه اش رو نگاه کردم حفظ کردم
تمام بدن برهنه اش را گریه کردم.
نوزاد کوچولوی من فقط نفس نمیکشه .
-وقتی باهات حرف می زنم به من نگاه کن. واقعا کارت عاقلانه نبود. تو ۶ ساله ای و من روی قولت حساب می کردم.تو گفتی مواظب هستی اماحتی سعی نکردی. میگم به من نگاه کن وقتی حرف می زنم.خدای من مرد گریه نمی کنه. خیلی خب تو نفهمیدی و اون اتفاق افتاد. شاید باید بهت می گفتم این دوتا با باربی یه فرق هائی هم دارن . به هر حال تو یه خواهر دیگه داری و دلم نمی خواد مثل نگین چشمشو در بیاری.صدای فین فینتو نشنوم ٬برو دستات رو بشور و اون چنگال رو هم ٬حالم از بوی خون به هم می خوره.
مقابل چشمان خیسم دگمه های پیراهنش را بست . خیره شده بود به وان یکاد روی دیوار که تاب می خورد و رد نگاهش تا لمجنون روی آن کشیده می شد. پشت پنجره خانه مان نور و صدای کامیونی نزدیک شد که دیدم بلند است و شاید سبزه هم. که سایه اش دوید اول روی پیکر هیوا بعد مامان و بابا با چشم هایش که نگران بود و نگاه نکردم که نخواستم یا نشد. و سایه اسلحه اش را بلند کرد. بیصدا که انگار کسی خوابیده باشد رفت سمت در و مصمم که شاید چیزی را فراموش کرده باشد برگشت و به چشم هایم نگاه کرد ٬به بدن نیمه برهنه ام نگاه کرد٬ خندید. خندید به باکره ای که کشته بود و نفس می کشید و رفت ٬وان یکادی که یادگاری اش را نمی دانستم. شنیدم که دور شد. چشم هایم را بستم. یه نفس عمیق کشیدم. بلندفریاد زدم.وبلند فریاد زدم . ونطفه شکل گرفت.
دستم رو کشیدم زیر بالش و چرخیدم سمت پنجره .رو ی پهلو خوابیدن واسم راحت نیست اما راحت ترم موهای سیاه احسان رو نبینم.لای پنجره بازه . با یه حرکت ، پتو رو کشید سمت خودش، مقاومتی نمی کنم ، نمی خوام حواسم پرت شه .
توی ویترین جواهر فروشی ریشه های زرد روسری ام رو مرتب می کنم و راه می افتم.
صدای حرکت عقربه های ساعت رو نمی شنوم اما می بینمشون 3:20 .
با پاکت سیگار توی جیبم بازی می کنم هنوز بازش نکردم پسری که تو دکه بود خندید و گفت : خانم کبریت؟ یه دندون نداشت. سرمو تکون دادم که یعنی :نه .صبر نکردم بقیه پول رو بده زیاد وقت نداشتم.
چشمم روی نقاشی های روی دیوار می چرخه خوبه تو تاریکی اتاق دیده نمی شن همه شون رو حفظم احسان خواست بزنیم به دیوار مثل عکس های عروسی ، هر جای خونه میری چند تاشون ریخته . حالم به هم می خوره.
یه کم باد میاد . کسی زیاد تو خیابون نیست . موهام روی صورتم بازی می کنه. تو شیشه مغازه ها روسری ام رو چک نمی کنم می دونم که اینطوری هم قشنگم. 12 ساعته که راه میرم تصمیم می گیرم با اولین ماشینی که بیاد برم هر جا که رفت.
بارون گرفته صداش رو می شنوم بلند نمیشم پنجره رو ببندم. حرصم گرفته اینقدر راحت خوابیده.
از پشت سرم صدای کرکره مغازه ای رو می شنوم که پایین کشیده می شه برمی گردم طرفش. کرایه اتومبیل امید که حرف دالش روشن نمیشه پیرمرد 60 ساله ایه که بهم نگا میکنه دره ماشینش رو که باز کرد داد زدم اختیاریه؟ انگار لبخند زد تا خونه تو آینه ماشین نگاه کردم ولی مطمئن نشدم.خونه بوی سبزی گرفته بود ، آرامپز رو خاموش کردم و نشستم.
انگار پاهام یخ کرده آروم می کشم روی پای احسان بر میگرده سمت من و دستش رو در امتداد بالشش دراز می کنه سرم رو بر می گردونم و اجازه می دم گونه ام رو نوازش کنه. دوباره خوابش می گیره نمی تونم ببینم ساعت چنده ، نمی خوام بد خواب شه .
آهسته میگه بخواب عروسکم.
فکر کنم حدود 4 باشه.
می خوابم.